Modayı ve özellikle el çantalarını hatırlayabildiğim kadarıyla sevdim. Kıyafetleri bir araya getirme ve bir görünümü bir araya getirme aşkım, doğduğum bir şey. Annem bile çocukken kıyafetler ve aksesuar tutkum hakkında hikayeler anlatmayı seviyor, saç bağlarımı kıyafetlerimle eşleştirmede ısrar ettiğimi sevgiyle hatırlıyor. Bir dökülme veya karmaşadan sonra tişörtümü değiştirirse, hemen ona yayımın da değiştirilmesi gerektiğini hatırlattım (sanırım her zaman biraz ekstra oldum).
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, tutkum ergenlik öncesi ve gençlik yıllarım boyunca çiçek açmaya devam etti ve Ortaokula bile yapmadan önce Prada’nın ne olduğunu ve LV’nin ne olduğunu biliyordum. Tasarımcı el çantaları veya lüks mallar etrafında büyümedim, daha çok doğuştan çekildiğim bir şeydi ve ailem ve kardeşler her zaman nereden geldiğimi bilmedikleri için şaka yaparlar (yan not: emin değil!).
Prada Vela Naylon Sırt Çantası
Fashionphile aracılığıyla
595 $
Ortaokula geldiğimde, yatak odası duvarlarım Vogue ve Harper’ın Baazar’dan sayfalarla kağıtlandı ve sadece bir dilek olan BT çantalarıyla dolu bir dilek listem vardı. Diğer kızlar Prada Naylon sırt çantaları ve Louis Vuitton Pochettes’i sınıfa taşıyordu, ama annemi bana bir eğitmen bilekliği almaya ikna edecek kadar şanslıydım. Minnettardım, ama yine de daha fazlasını istedim.
Böylece, bir tasarımcı çantası arayışım başladı ve 13 yaşında bir Dior eyer çantası için tasarruf etmeye başladım. Eyer çantası için tasarruf imkansız görünüyordu, bu yüzden küçük versiyona yerleştim ve satın alacak kadar istiflediğim gün heyecanlandım. Annem beni satın almak için butiğe sürdü ve on bir buçuk yıl sonra hala topluyorum.
Miktarın üzerindeki kalite
Tasarımcı çantaları toplama hakkında çok şey öğrendim. Bu ilk satın alma işleminin 13 yaşındayken birçoğu tasarruf, bütçeleme ve alışveriş ile benim yolumda yapmak zorunda, ancak açık ara en büyük ders I ‘Ve öğrenilmiş kaliteyi miktarda seçmektir. Ve hayır, çantaların veya tasarımcının kalitesini göstermiyorum, daha ziyade kaliteyi nasıl tanımladığınızı belirtiyorum.
Daha gençken, sahip olduğum çanta sayısına takıntılıydım ve 20’li yaşlarımın sonlarına kadar, herhangi bir çanta satmaktan kaçındım çünkü koleksiyonumun boyutunda aşağı inmesini istemedim. Her yıl yeni bir çanta alırdım ve bir avuç çanta üzerinde bir heyecan alırdım ve sonra daha da büyük bir acele olan iki avuç vurdum.
Dior Saddle Pochette
Fashionphile aracılığıyla
750 $
Koleksiyonum yaklaşık 5 yıl önce çift haneye sahip olduğumda yüksekliğine çarptı. Artık sevmediğim (veya kullandığım) bir sürü çantam vardı, ancak içimdeki açgözlü küçük yeşil gözlü canavar hala koleksiyonumdaki her parçayı istiflemek istiyordum. Yavaş yavaş, bunun miktarla ilgili olmadığını, bunun kaliteyle ilgili olduğunu fark etmeye başladım ve o zaman sonunda sahip olduğum bazı çantaları bırakabildim. Yaşla birlikte, çanta sayısının gerçekten sadece bir sayı olduğunu fark ettim; Sahip olduğunuz şeyden memnun olmak ve her parçayı gerçekten sevmek çok daha önemlidir.
Yıllar boyunca yaklaşık 5 torba bıraktım; Şu anda, koleksiyonum çift haneli işaretin etrafında idealdir ve bununla tamamen çanta barışındayım. Artık sevmediğim çantalarla dolu doldurulmuş bir dolaptan ziyade, taptığım ve kullandığım sağlam bir çanta koleksiyonuna sahip olmayı tercih ederim.