Banliyö New York’ta büyüyen bir pre-teen ve genç kadın olarak, moda hızlı tempolu dünyası o kadar yakındı ki tatabilirim. New York’ta çevrimiçi ve çevrimiçi olarak çalışmak için yeterli eski olduğum günü hayal ettim. Son derece genç yaşlardan itibaren, kolumdan sarkan yakın zamanda satın alınan bir tasarımcı çantasıyla sarı bir taksi yakalarken kendimi fotoğraflayabilirim. Ve göründüğü kadar aptalca, sık sık şimdi yaptığım şeyi yapmak için doğduğumu hissediyorum.
Sadece yılda ne zaman veya iki kez Chanel, Gucci ve Louis Vuitton’u getiren birkaç uzak akrabanın yanı sıra, tasarımcı ürünleri etrafında büyümedim. 6. sınıfta bir Dior çantasının ne olduğunu tam olarak nasıl anladığımdan bile emin değilim veya neden bir gün bir Louis Vuitton hızlı çantasına sahip olduğumu anladım, ancak bir genç olarak, tasarımcı kıyafetleri ve aksesuarların dışında hiç hissetmedim Erişimim.
Ailem bana harika, korunan bir çocukluk sağlamak için son derece zor çalıştı, ancak inanılmaz derecede zenginleşmedim. Çoğunlukla, istediğim her şey için zor çalıştım, aynı zamanda özlem duyduğum el çantalarının pahalı olduğunu ve yaz kamp işimde saatlerce iş alacağını ve çok sayıda ekstra gece bebek bakımı alacağını anlamıştım, hiç hissetmedim benim ulaşamadılar.
Geleneksel bir Chanel flep çantasına sahip olabileceğim günün hayalini kurdum, ancak şu anki 5.600 dolarlık masraf (zaten inanılmaz derecede pahalı) NYC kiramın maliyetinden çok daha fazladır. Video kamera çantasının maliyetini potansiyel olarak doğrulayabilirim, bu da satın alacak olsaydım çok daha fazla yapılabilir, ancak yardımcı olamıyorum, ancak modanın çok daha fazla olduğu gibi hissediyorum Yıllar devam ettikçe ulaşılamaz.
Elbette, üst düzey moda kitleleri barındırmak için ima edilmiyor ve bu itirazın bir parçası, ancak bu astronomik destekler hakkında bir şey beni hayal kırıklığına uğratıyor. Yaptığım yöntemi büyüttüğüm genç kadına, moda dünyasının sadece bir boru rüyası, fon bebeklerine, etkileyicilere ve A listelerine güvenmek için ayrılmış olduğuna inanmak beni üzüyor. Neden moda bu kadar ulaşılamıyormuş gibi geliyor? Bu parasal bakış açısının, modanın her zamankinden daha fazla cinsiyet kapsayıcı olduğu kadar sıvı olduğu bir zamanda geliyor. Sonunda bazı yönlerden çok daha fazla mevcut ve diğerlerinde dokunulmaz.
Neden moda bu kadar ulaşılamıyormuş gibi geliyor? Bu parasal bakış açısının, modanın her zamankinden daha fazla cinsiyet kapsayıcı olduğu kadar sıvı olduğu bir zamanda geliyor. Sonunda bazı yönlerden çok daha fazla mevcut ve diğerlerinde dokunulmaz.
Bu teoriye biraz daha fazla kazmak istedim ve onu destekleyecek sayılar olup olmadığını görmek istedim. Tabii ki, sayılar yalan söylemiyor.
Moda, yıllar geçtikçe çok daha fazla ulaşılamaz hale geliyor.
2005 yılında lisede ikinci sınıftaydım, aynı zamanda 15 yaşında ellerimi alabileceğim her moda kültürünü yuttum. O zamanlar orta bir Chanel flep torbası sizi 1.650 $ geri getirecekti. Aynı zamanda, Sayım ACS anketine göre, ABD’deki ortalama aylık ev kazançları 3.858 dolardı.
2005 yılında bir ay ödeme, teorik olarak 2 Chanel flep torbası satın alabilirsiniz. Kötü değil, değil mi?
Bugün, artık böyle değil. Geçen yıldan elde edilen veriler bu yılın Eylül ayına kadar yayınlanmayacak, bu nedenle karşılaştırmak için 2017 Nüfus Sayımı ACS anketinden verileri kullanacağız.
2017 yılında, ABD’deki ortalama aylık ev kazançları 5.028 $ iken, orta Chanel flep torbasının masrafı 5.300 $ idi. Başka maliyetler dikkate alınmadan bile, bir aylık ücret size bir Chanel flep çantası bile alamazdı.
Peki nerede bitiyor? Moda işi, ürünlerinin çok daha fazla ve çok daha fazla ulaşılamamasını sağlamak için bunu yapmaya devam edecek mi? Olumsuz bir çağrışım olarak bir ‘cam tavan’ duyduk, ancak üst düzey modanın fiyatlandırma yapısı ile ilgili olduğunda bir cam tavan olmalı mı?